O kadim şehre, Diyarbakır’a, yaşamışların mutlaka bir sevme gerekçesinin olduğu o güzelim diyara, bir ahde vefa amacıyla kaleme alındı.

Bir zamanlar herkesin "öteki”ne yönelik hoşgörü, sevgi ve saygıyla yaklaştığı, fakat sevgi ve merhamet eylemlerinin her zaman mutlu sonla bitmediği Diyarbakır’da yaşadıklarımı kendime özgü anlatımlarla dile getirmeye çalıştım.

Yaşar Kemal’in dediği gibi "Akrepler şehri, gül şehri, karpuz şehri, eşsiz tabiatı ile turist şehri, tezatlar şehri...”Diyarbakır’da yaşanmışlıkları biraz farklı olarak kendi rengimle boyadım. Öncelikle kendim için yazmaya çalıştım yaşadıklarımı, yaşadıklarımla yüzleşerek. Konuştuğum ve duyduğum biçimde yazmaya koyuldum.