Vakıflar Osmanlı‐Türk Devlet ve Kültürel‐Sosyal yaşamında en köklü Sosyal hizmet Müesseseleridir. Ülkemizde tarihi kökeni ve menşei çok eskilere dayanan Vakıf Müessesesi 1926 yılında yürürlüğe giren Medeni Kanun ile Türk toplumunu her daim bir arada tutan yardımlaşma ve dayanışma düşüncesi üzerinde birleşen hayırsever insanların başta eğitim, kültür, sağlık olmak üzere bir çok alanda hizmet veren ve sivil toplum kuruluşları içinde en önemli yeri olan başta ”Tesis” sonradan vakıf hukuki adını alan tüzel kişiliklerin kurulmasına yasal zemin olmuştur.

Gerek Cumhuriyet öncesi kurulan ve günümüze intikal eden eski vakıflar gerekse Cumhuriyet döneminde Medeni Kanunun yürürlüğe girmesi ile kurulan yeni vakıfların mevzuatında zaman içinde bir çok değişiklikler olmuştur.