Diyarbakır (Dikranagert) el sallıyor uzaktan

Koşup da yanına varasım gelir

Hasret kokan o sevdalı kucaktan

Başımı yaslayıp yatasım gelir.
 

Yervant Bostancı, udun büyük ustalarından biri. O, Diyarbakırlı bir Ermeni. Xançepek’te, “Gâvur Mahhallesi”nde doğmuş. Babası Kekê Yaqo’nun hüzünlü sesini dinleyerek, düğünlerde darbuka çalarak tanıştığı müziğin derinlerine dalmış. Bağlaması, cümbüşü, Celal Güzelses’i, Kürtçesi, Ermenicesi, Türkçesi ile Diyarbakır’ın müzik kültürünü hatmetmiş.

1976’da İstanbul’a, 1992’de ABD’ye göç eden Udi Yervant, bu kitabın çıktığı günlerde Diyarbakır’a geri dönüyor.

Elinizdeki kitap, Diyarbakır’ın kendine mahsus müzik kültürünün, Ermeni mahallesinin, hayatın bütün cepheleriyle 1950’lerden 1970’lere “eski” Diyarbakır’ın, Kürt-Ermeni gündelik ilişkilerinin, puşiciliğin, esnaf muhabbetinin hikâyesi… Tabii eksen, Udi Yervant’ın hüzünlü ve neşeli hayat hikâyesi.

Yıllar sonra tekrar Diyarbakır’a döndüğünde, onu havaalanında “Ula fılle hoş geldin!” diye karşılayan Şeyhmus Diken’in hemşehri kaleminden.