Reşat Nuri’nin Romancılığı - Fethi Naci

 

Reşat Nuri’yi yalnızca bir “halk yazarı” sanan aydınlarımızın sayısı az değil. Reşat Nuri’yi okudukça onda pek farkına varılmamış güzellikler buldum, romanımızın klasiklerinden biri olduğunu gördüm. Evet, “klasik”; çünkü Reşat Nuri, Türk halkının ahlâkî değerlerine sahip çıkmakla, toplumsal gerçekliğe eleştirel bir tutumla yaklaşmakla, Türkiye toprakları üzerinde yaşayan herkese sevgiyle yaklaşarak yurttaşlar arasında dil, din ve soy ayrımına karşı çıkmakla, “örnek olacak nitelikte”. 73 yıldır aydınların da, değişik halk kesimlerinin de durmadan okuduğu bir yazar olmasıyla da “kendini kabul ettirmiş” bir romancı. “Örnek olacak nitelikte”, “kendini kabul ettirmiş” gibi tanımlar, “klasik”in tanımları arasında değil mi? Bunun için bu uzun çalışmanın bana mutluluk verdiğini söyleyebilirim.
Fethi Naci, 1995

Fethi Naci (1927-2008) Giresun’da doğdu. Erzurum Lisesi’ni, İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi’ni bitirdi. 1950’lerde başlayan edebiyat eleştirmenliği uğraşısı yıllar içinde roman alanında yoğunlaştı. Türk romanı üstüne çalışmalarıyla bu alanın düşünceleri en çok merak edilen eleştirmeni oldu. 1965’te kurduğu Gerçek Yayınevi ve başlattığı “100 Soruda” dizisiyle yayıncılık hayatımızda da iz bırakan Fethi Naci’nin yayımlanmış yapıtlarından bazıları şunlardır: On Türk Romanı (1971), Edebiyat Yazıları (1976), Türkiye’de Roman ve Toplumsal Değişme (1981), Eleştiri Günlüğü (1986), Bir Hikâyeci: Sait Faik; Bir Romancı: Yaşar Kemal (1990), Gücünü Yitiren Edebiyat (1990), Eleştiride Kırk Yıl (1994), Yüz Yılın 100 Türk Romanı (1999).