İsveç ve Almanya, Kürt diasporasının Türkiye ve Kürdistan’daki gelişmelere en fazla etki ettiği iki ülke olmuştur. Bahar Başer, bu iki ülkeye bakarak ve Türklerle olduğu kadar –hepsi bir şekilde ‘seferber olmuş’– Kürt gençleriyle de konuşarak, Avrupa’daki Kürt ve Türkler arasındaki ilişkilerin daha önceki araştırmalarda gördüğümüzden daha karmaşık bir tanımını ve analizini sunuyor. Kürt meselesini yalnız Türkiye’nin sorunu olarak değil, birçok aktörün dâhil olduğu ve ulus-ötesi boyutta Kürtlerin konumunu güçlendiren bir noktadan anlamak için Başer’in gözlemleri oldukça önemli.